'En hoe doen jullie dat dan 's nachts, waar leggen jullie dan aan of ankeren jullie?' Dat is een vraag die regelmatig voorbij komt als het over oceaanzeilen gaat. 'Je hebt soms van die leuke drijvende eetcafétjes midden op de oceaan. Dan schuif je lekker aan voor het diner, slaap je en bij het eerste daglicht pak je nog even snel een vers broodje voor dat je los maakt en weer verder vaart.' Dit is vaak gekscherend ons antwoord. Maar nu zijn we anderhalf keer de wereld rond en hebben nu dé plek gevonden!
Het wordt steeds drukker op de AIS, naast de D-Jay en Anna Sophia komen er van alle kanten boten aan varen. Al snel loopt het hele scherm vol en tellen we zeker 35 boten, hier midden op deze grote blauwe plas. Allemaal varen ze kris kras door elkaar en zo ontstaat er een kluwe van lijnen op het beeldscherm. Het kan niet anders, hiér moet die plek zijn! Opvallend is dat we ook hier steeds meer vinvissen voorbij zien zwemmen……….
We zien op de boten in het kraaiennest en op het voorsteven mannen in oliegoed staan. Ze speuren de oceaan af…… waar is nou die gezellige kroeg? Als er even later een boot dicht achter ons langs vaart zien we allemaal lange stokken staan, voor de rest geen visgerei te zien. Klopt dit wel? Even later zien we in de verte een grote pluim rook naast een boot. We zien een grijze wolk met wat vlagen rood en een lange stok ergens schuin in….. Het is ver weg maar wij vermoeden toch echt dat hier op walvissen wordt gejaagd! Zoveel boten op één plek, met AIS, het kan bijna niet waar zijn………
En zo vervliegt ons 'fata morgana' hier midden op de oceaan. Geen gezellige kroeg, geen eetcafé, geen aanlegsteiger, geen ankerplek……. 24 uur per dagen zeilen en zelf zorgen voor een warme maaltijd, vers gebakken brood, school, en gezelligheid. We wisselen de wachten af en slapen zo meerdere keren per dag een paar uur achter elkaar. We zien de zon achter de horizon verdwijnen en weer opkomen, de dagen rijgen zich aan één. Hoeveel dagen en nachten hebben we afgelopen drie jaar al zo door gebracht?
Met ruim 850 mijl op het log zie ik nu weer een rode gloed aan de horizon op komen. We zeilen halve wind, 5 bft. en hebben nog 390 mijl te gaan naar Falmouth. La Coruna was helaas niet bezeild. Misschien stoppen we wat eerder bij de Scilly eilanden, als het weer rustig blijft. Nu eerst John wakker maken en dan mag ik lekker onder m'n donzendek kruipen!
Op 8/7/2014 5:00 AM (utc) was onze positie 48°04.12'N 014°23.45'W
dinsdag 8 juli 2014
vrijdag 4 juli 2014
Terug op de oceaan!
We laten de 'Baai van de Heldenmoed' achter ons en zien het mooie Stadje Angra do Heroismo steeds kleiner worden. Voor ons zien we een zeiltje aan de horizon, de D-Jay. De zeilen zijn gezet en de hengel met 'Trina', John's nieuwe roze lure eraan staat uit. We gaan overstag, maar helaas staat er niet genoeg wind om te blijven zeilen. We rollen de genua in en starten de motor.
'BEEEEEEEETTTTT, mam wakker worden, papa heeft een grote vis aan de hengel en je moet helpen!' Nick rent weer naar buiten en ik kruip m'n bed uit en volg hem. John voert een strijd met de vis, maar lijkt hem te gaan winnen. Ik leg de messen en alcohol klaar en trek m'n vis handschoenen aan. De vis blijft duiken, maar als hij een paar meter onder het water oppervlakte is, zien we zilver met geel, 'Geelvin Tonijn' roepen we in koor. Ik sta op het achterplecht en zie de vis om het roerblad zwemmen, o nee! Ik grijp de vislijn en John laat de lijn vieren. Ik krijg hem met moeite boven water en ben blij als John me helpt hem het laatste stukje in de kuip te trekken. Yes! Bijna een meter lang en 25 kilo zwaar!
Seaquest, Luna Verde en Anna Sophia zijn een uur na ons vertrokken een hele Nederladse kolone hier op het water. Gezellig druk op de AIS en op de marifoon! De D-Jay wil graag wat tonijn en 6 tonijnsteaks in een Ziplock zakje vliegen even later door de lucht! Diana vangt ze en even later liggen ze in de pan!
We motorzeilen, net voor middennacht staat er genoeg wind om de motor uit te zetten we zeilen! Met een koers van 20 graden, zeilen we richting het Noorden om zo wat wind op te zoeken. Het gaat niet hard, maar het gaat. Alle boten zien meedere keren vinvissen zwemmen. Het blijft spannend en bizar, zoveel walvissen en zo dicht bij.
De Seaquest heeft problemen met haar genua, maar vaart verder met het grootzeil en kotterzeil. Zo blijft de 'vloot' aardig bij elkaar en wordt er flink wat informatie uitgewisseld over de marifoon.
Ondertussen zijn we bijna 250 mijl onderweg en is de wind gedraaid naar het westen en iets aangetrokken. We varen weer de goede kant op en hebben komende dagen volgens de voorspellingen goede wind!
Op 7/4/2014 5:00 AM (utc) was onze positie 41°55.01'N 024°27.53'W
'BEEEEEEEETTTTT, mam wakker worden, papa heeft een grote vis aan de hengel en je moet helpen!' Nick rent weer naar buiten en ik kruip m'n bed uit en volg hem. John voert een strijd met de vis, maar lijkt hem te gaan winnen. Ik leg de messen en alcohol klaar en trek m'n vis handschoenen aan. De vis blijft duiken, maar als hij een paar meter onder het water oppervlakte is, zien we zilver met geel, 'Geelvin Tonijn' roepen we in koor. Ik sta op het achterplecht en zie de vis om het roerblad zwemmen, o nee! Ik grijp de vislijn en John laat de lijn vieren. Ik krijg hem met moeite boven water en ben blij als John me helpt hem het laatste stukje in de kuip te trekken. Yes! Bijna een meter lang en 25 kilo zwaar!
Seaquest, Luna Verde en Anna Sophia zijn een uur na ons vertrokken een hele Nederladse kolone hier op het water. Gezellig druk op de AIS en op de marifoon! De D-Jay wil graag wat tonijn en 6 tonijnsteaks in een Ziplock zakje vliegen even later door de lucht! Diana vangt ze en even later liggen ze in de pan!
We motorzeilen, net voor middennacht staat er genoeg wind om de motor uit te zetten we zeilen! Met een koers van 20 graden, zeilen we richting het Noorden om zo wat wind op te zoeken. Het gaat niet hard, maar het gaat. Alle boten zien meedere keren vinvissen zwemmen. Het blijft spannend en bizar, zoveel walvissen en zo dicht bij.
De Seaquest heeft problemen met haar genua, maar vaart verder met het grootzeil en kotterzeil. Zo blijft de 'vloot' aardig bij elkaar en wordt er flink wat informatie uitgewisseld over de marifoon.
Ondertussen zijn we bijna 250 mijl onderweg en is de wind gedraaid naar het westen en iets aangetrokken. We varen weer de goede kant op en hebben komende dagen volgens de voorspellingen goede wind!
Op 7/4/2014 5:00 AM (utc) was onze positie 41°55.01'N 024°27.53'W
zaterdag 7 juni 2014
We zijn er bijna, nog 100 mijl te gaan!
Golven denderen onder ons door, sommige over ons heen! We zeilen halve wind en de golven bouwen zich behoorlijk op! Setjes van hoge steile golven razen voorbij. Een paar keer per dag is het raak. Een golf breekt op de kont van de Boomerang en zo wordt de boeg in de wind gekeerd, uitkijken voor een gijp!!
De wind is erg vlagerig. Het grootzeil blijft dubbel gereefd, maar het reven en ontreven van de genua blijft de hele dag door gaan. Irritant! We krijgen weer eelt op onze handen van het trekken aan de lijnen!
Het is even wennen na ruim twee weken over bakboord gezeild te hebben varen we nu alweer een paar dagen over stuurboord. Iedereen moet even een nieuw fijn plekje op de boot vinden om te eten, lezen en slapen. Waar je eerst nog lekker in het hoekje achter de navigatietafel kon zitten, moet je nu uitkijken dat een golf je er niet uit lanceert, gelukkig hebben we er een band hangen om dit te voorkomen. Nee het is niet meer zo comfortabel aan boord, maar het aantal blauwe plekken valt tot nu toe gelukkig wel mee.
De Hydrovane stuurt bijna de hele dag en de windgenerator zorgt ervoor dat onze accu's vol blijven. De zon verstopt zich steeds vaker achter de wolken en zo trekken wij dus steeds meer kleding aan. Kees, de stuurautomaat op de D-Jay vindt windkracht 7 te veel. Jeroen en Diana sturen dan ook op de hand als de wind weer eens aantrekt, maar dit is voor hun gelukkig geen probleem, zeebonken!
Volgens het weerbericht moeten we de ergste wind nu wel gehad hebben, maar tien minuten geleden zag ik nog 32 knopen op de windmeter staan. Voor de laatste 100 mijl naar Horta staat er een mooie windkracht vier in de voorspellingen en aan het einde van de dag neemt de wind nog verder af. Wat een timing, want dan willen we in Horta zijn! Het aankomstbier staat al koud! Al is misschien warme chocolademelk een betere optie;-).
Op 6/7/2014 6:00 AM (utc) was onze positie 38°09.42'N 030°45.65'W
De wind is erg vlagerig. Het grootzeil blijft dubbel gereefd, maar het reven en ontreven van de genua blijft de hele dag door gaan. Irritant! We krijgen weer eelt op onze handen van het trekken aan de lijnen!
Het is even wennen na ruim twee weken over bakboord gezeild te hebben varen we nu alweer een paar dagen over stuurboord. Iedereen moet even een nieuw fijn plekje op de boot vinden om te eten, lezen en slapen. Waar je eerst nog lekker in het hoekje achter de navigatietafel kon zitten, moet je nu uitkijken dat een golf je er niet uit lanceert, gelukkig hebben we er een band hangen om dit te voorkomen. Nee het is niet meer zo comfortabel aan boord, maar het aantal blauwe plekken valt tot nu toe gelukkig wel mee.
De Hydrovane stuurt bijna de hele dag en de windgenerator zorgt ervoor dat onze accu's vol blijven. De zon verstopt zich steeds vaker achter de wolken en zo trekken wij dus steeds meer kleding aan. Kees, de stuurautomaat op de D-Jay vindt windkracht 7 te veel. Jeroen en Diana sturen dan ook op de hand als de wind weer eens aantrekt, maar dit is voor hun gelukkig geen probleem, zeebonken!
Volgens het weerbericht moeten we de ergste wind nu wel gehad hebben, maar tien minuten geleden zag ik nog 32 knopen op de windmeter staan. Voor de laatste 100 mijl naar Horta staat er een mooie windkracht vier in de voorspellingen en aan het einde van de dag neemt de wind nog verder af. Wat een timing, want dan willen we in Horta zijn! Het aankomstbier staat al koud! Al is misschien warme chocolademelk een betere optie;-).
Op 6/7/2014 6:00 AM (utc) was onze positie 38°09.42'N 030°45.65'W
Abonneren op:
Posts (Atom)