Het is rustig op zee. De verwachte windkracht 6 blijft uit, helaas. We dobberen met de genua op de boom met 4 á 5 knopen de goede kant op. De deining is aardig afgenomen, het leven aan boord is ontspannen. De lucht is grijs en af en toe een miezer buitje. Het is druk om ons heen met andere zeilboten en heel veel vrachtverkeer. Grote containerschepen schuiven links en recht voorbij!
Het zeewater begint te bruisen. Een grote groep dolfijnen komt ons tegemoet zwemmen. Ze zitten een grote schol vis achterna. Helaas hebben ze geen oog voor onze Boomerang, maar de caperiolen die ze uithalen om een vis te vangen is geweldig! Met grote snelheid en explosieve sprongen trekken ze voorbij. Momenten die de dag kleur geven!
Ook in de donkere nachten is het hier op dit laatste stukje Indische oceaan een bijzonder tafereel. Het water zit bomvol met leven dat het lijkt of John tijdens zijn wacht lampjes onder de boot heeft gemonteerd! Het kielzog heeft nog nooit zo veel licht gegeven! De vliegende vissen trekken meterslange strepen in het water. En als ik even later in de boot piepende geluiden hoor en buiten ga kijken zwemmen er dolfijnen naast de boot! Een streep van licht achter zich latend. Wow!
We houden het weer goed in de gaten. In één keer van Durban naar Kaapstad zonder wind op de neus , en geen 40 knopen wind rondom de Kapen lijkt nu toch écht de waarheid te worden! We praten met de lokale walstations en de andere boten om ons heen op de marifoon en SSB radio, iedereen is enthousiast!
De afstand van Durban naar Kaapstad, ruim 800 mijl, is te vergelijken met de afstand van Numansdorp, onze thuishaven, naar La Coruña, Spanje. Beide overteken hebben overeenkomende karakter eigenschappen en daar valt niet mee te spotten. Op de oceaan is er geen nooduitgang.
Het is jammer dat we niet veel van deze kust kunnen ontdekken en in één keer naar Kaapstad varen. De tijd tikt door en het gebrek aan goede weergaten blijft bestaan. Als we aankomen in Kaapstad is het alweer bijna half december en in januari staat de oversteek via St. Helana naar Brazilië alweer voor de deur. Het cruisen langs de Zuid Afrikaanse kust in deze tijd van het jaar met haar harde winden en volgeboekte jachthavens is helaas niet ideaal, of hebben we gewoon tijd te kort?
De wind valt weg, de zeilen klapperen……. Als John buiten kijkt roept hij me! 'Kijk daar!'. Ik speur de horizon af naar walvissen, maar al snel valt m'n oog op een slapende zeeleeuw! Alleen z'n koppie, staart en zijvinnen komen boven het water uit. Ontspannen dobbert hij in het water. We roepen de kinderen en die blijven maar lachen, wat een raar gezicht. Hij trekt zich niks van ons aan en slaapt lekker verder! Alles beter dan een slapende walvis!
Met nog een kleine zestig mijl te gaan zijn we bijna bij Cape Agulhas en laten we de Indische oceaan bijna achter ons. Op naar de 'Atantic'!
Op 12/11/2013 1:43 AM (utc) was onze positie 34°49.36'S 021°15.76'E
Geen opmerkingen:
Een reactie posten