Ik hoor John rommelen aan dek en hij start de motor. Het is alweer negen uur geweest, mijn vier uurtjes slaap zitten er weer op en dus tijd om m'n bed weer uit te komen, tijd voor ontbijt. Rustig varen we op de motor verder. De watermaker gaat aan en de accu's worden weer even flink opgeladen.
En dan RRRRRRRRRR de ratel op de molen gaat af! John zet direct de motor in z'n stationair en pakt de hengel waar het visdraad in snel tempo vanaf rolt….. John voelt direct aan de weerstand dat er een 'serieuze' vis aan zit. Moe maken is het motto. Deze vis willen we niet verspillen, we willen graag verse vis op ons bord vanavond!
De motor gaat uit en met een halve knoop snelheid dobberen we rond. Na drie kwartier geeft de vis zich nog steeds niet gewonnen. We lassen een koffie pauze in en dan gaat John weer verder. Hij haalt de lijn een stukje binnen, de vis is nu aan de beurt en trekt en rolt zo de vislijn weer een stukje af, dwars door de slip van de molen heen. Dit gaat nog eens drie kwartier door. John's armen krijgen het zwaar te voorduren. Langzaam zien we een schim onder het wateroppervlakte te voorschijn komen. 'Wat is het?'
Al snel zien we de gele gloed en verwachten dat het een Geelvin tonijn is, een héle grote. Misschien wel te groot voor ons…. Laten we nu in Kaapstad net voor vertrek een vriezertje gekocht hebben speciaal voor dit doeleinde, maar nu eerst dit monster maar eens binnen zien te krijgen…. Met vishandschoenen aan en een vishaak in m'n hand verhuis ik naar het zwemplatform. Als we de kop van de vis uiteindelijk iets boven water krijgen kan ik de haak in z'n kieuwen slaan. Samen trekken de hem de kuip in en spuiten direct verdovende alcohol in z'n kieuwen. Whoohoo, wat een kanjer! Luuk pakt z'n rolmaat en we meten precies 1,50 meter. Met een val en de lier hijsen we hem omhoog voor een foto en dan gaat John ermee aan de slag.
Onze kuip verandert in een mum van tijd in een bloederige visafslag. Maar rond twee uur hebben eindelijk de vis gefileerd, alles weer schoon gemaakt en opgeruimd en een koelkast en vriezer vol met mooie tonijn steaks! De eerste verdwijnen direct in de koekenpan als lunch en 's avonds staat er tonijn afgeblust met Kikoman op het menu! En morgen en overmorgen en die dag daarna en daarna eten we dus tonijn!
We zetten de Gennaker en we zeilen weer heerlijk verder! De wind is terug, nog 875 mijl te gaan naar Sint Helena.
Op 1/17/2014 3:00 AM (utc) was onze positie 25°22.95'S 006°08.30'E
Geen opmerkingen:
Een reactie posten